On(line) Side Mei 2024

Veurwoord

Beste V.S.R.C.'er,

2024 is al een poos van start en vele goede voornemens zijn alweer vervlogen. Gelukkig is dit niet te zien bij het aantal aanwezigen bij trainingen en bleven jullie als ware rugbyers ook met het echte rugby weer opdagen. Dit loonde en potten werden dik gewonnen en bij de lastige tegenstanders prachtig gelijk gespeeld. De club bereikte op 26 januari de mooie leeftijd van 40 jaar, waarop geproost werd bij de lijners dies. Uiteraard kon een groots feest niet uitblijven en heeft men weer een respectabele hoeveelheid gerstenat genuttigd bij de voorwaartschen dies. Hier heeft ook een prachtig groot aantal Jonghe Honden en Jonghe Poezen hun das en/of bretels verdiend.
Zoals altijd was het weekend weer legendarisch, zijn er vele "what are the odds" gespeeld, een paar bijna bekeuringen gekregen en hebben wat oude lullen weer eens genoten van het echte V.S.R.C. studentenleven.
Zoals niemand ontgaan kan zijn, betekent een 40 jarige verjaardag een 8e lustrum, waar we ondertussen flink warm voor gestoomd zijn met vele prelustrum activiteiten van de luco.
Met het lustrum in het verschiet hebben we een prachtig vooruitzicht op een week vol Schultenbräu, gelach, gezelligheid en wellicht wat kotsemmers, ataxie en paracetamolletjes.
De Wedstrijdcommissarissen hebben veel toernooien voor jullie op de planning staan, zo zullen we na een aantal jaren weer deelnemen aan Groningen 10s en gaan we ook helemaal op onze plek voelen bij het Braambrugse Boerenrugby. De afgelopen wedstrijden zijn gedocumenteerd in hun zeer vermakelijke stukjes. Meneer de Fiscus is na wilde avonturen en worstelingen met ander soort apen dan hij gewend is op het rugbyveld weer terug om alle centjes in de gaten te houden en goed te besteden.
Tot slot heeft meneer de Ab-actis de afgelopen activiteiten weer goed omschreven en deze prachtige on(line)side samengesteld, veel leesplezier!

Met Ovale groet,
Meinke Wuis
h.t. Veurzitter der Veterinaire Studenten Rugby Club

Voorstelrondje JH & JP

He he, Ik ben Michelle, eerstejaars dgk student en Jonghe Poes. Vroeger heb ik altijd gevoetbald, maar kreeg vaak te horen van de scheids dat ik te fysiek was en mijn 'schouderduw' meer leek op een flinke beuk. Wel effectief moet ik zeggen, zij lagen op de grond en ik kon verder met de bal. Toen ik daarom de V.S.R.C. zag als vereniging van diergeneeskunde heb ik me na de proeflessen meteen ingeschreven en gelukkig: "Te fysiek bestaat hier niet." Vooral in het begin snapte ik er helemaal niks van, er werden termen geroepen waarvan ik nog nooit had gehoord en mijn hoorcollege's leken makkelijker dan de rugby regels. Maar nu een paar maanden later snap ik het iets meer en kan ik steeds beter mijn plekje op het veld vinden lekker op de eerste rij.

_______________________________________________________________

Afgelopen activiteiten

De lijnspelersdies

Het was dan eindelijk zo ver, de 40ste verjaardag van onze prachtige club. Dit dient uiteraard gevierd te worden dus op 26 januari kleurde de saloon weer volledig zwart-paars. Onder het genot van echte lijnerssnacks en een bijzonder gezonde avondmaaltijd werd de dies natalis gepast gevierd. Naarmate de avond vorderde en de alcoholpercentages opliepen werd het tijd voor echt lijnspel, de scissorbuddies. Iedereen die daarvoor eenzaam de lijn moest uitspelen ging opzoek naar een partner voor het studentenleven. Zelfs de voorwaartschen mochten scissors lopen maar dan natuurlijk wel in V.S.R.C.-stijl. Toen iedereen zijn partner had gevonden en eventjes had kunnen oefenen was het tijd voor de bekendmaking van de weekendlocatie. Trots presenteerde de WeCo een video over dit prachtige dorpje: Hunsel. Maar over dit dorpje zal ik u straks meer vertellen. Helaas komen aan alle dingen een eind en zo ook deze avond. De saloon ging sluiten want de paardjes moesten gevoerd worden dus men moest door naar de WSB en deze is dan ook nog een tijd lang verdacht zwart-paars geweest.

TMB Ouderdag

Op 17 februari steeg de gemiddelde leeftijd op de Yalelaan met ongeveer 40 jaar en dat kan maar een ding betekenen: de ouderdag. Zoals elk jaar was de V.S.R.C. weer vertegenwoordigd en dit jaar stonden wij in de paardenbak. Dit is hét moment om de ouders van onze eerstejaars kennis te laten maken met de pracht van het rugby. Als zij dan begeleid door de, uiterst brakke, mentorouders van hun kinderen aankomen bij de V.S.R.C. is het tijd om te kijken of deze ouders er wat van kunnen. Zij krijgen een spoedcursus scrummen en worden in de lucht geworpen door fanatieke leden. Een lange uitputtende dag als deze kan alleen worden afgesloten met een mooie borrel, maar daarna was het toch voor iedereen tijd om naar huis te gaan.

Voorwaartschen dies

Op de late woensdagmiddag van 6 maart liep de D.S.K. tuin langzamerhand vol met V.S.R.C.'ers gesierd met zwarte paarse dassen en/of bretels. Als men leeft als voorwaartsche is het lichaamsgewicht een getal om te dragen met trots, dus werd er bij binnenkomst gekeken hoe voorwaartsch men was, zodat er op het einde een verschil berekend kon worden. Toen was het tijd voor het beste moment van de dag: eten. De commissie had een heerlijke hoeveelheid loaded fries voor ons bereid zodat iedereen een nodige bodem kon aanleggen. Daarna werden er teams gevormd en konden de spelletjes beginnen. Er is gevochten, gezopen en gelachen, een mooie avond dus. Het hoogtepunt is uiteraard het verdienen van de dassen en bretels door onze nieuwe Jonghe Honden en Jonghe Poezen. Maar liefst 7 Jonghe Honden en 6 Jonghe Poezen hebben dit dan ook met veel trots gedaan. Na dit mooie moment kon het dansen en drinken volop doorgezet worden totdat het toch echt tijd was om te gaan slapen. 

Tactische avond

Shirts moeten uit. Schulti moet lauw zijn. En een lustrumlied moet gepresenteerd worden.
Dus stond er een mooie combinatie klaar in de vorm van een fijne baravond, voor goede escalatie na de training. Dorstig als men was, is er gezopen als leeuwen, want die IPA'tjes gingen er toch heel aangenaam in, zelfs zonder TMB temperaturen. Toen de keeltjes dan eenmaal goed doorgesmeerd waren en alvast opgewarmd, of voor sommigen zelfs voor de veiligheid al goed geasfalteerd, was het tijd voor het lustrumlied.
Na een paar mooie stichtelijke woorden van mevrouw de lustrumcommissie Veur was het dan eindelijk tijd voor het lustrum lied. Of toch niet… vele mensen keken toch behoorlijk geschokt toen de eerste klanken klonken en men vooral daardoor behoefte kreeg aan zout en citroen. Echter was dat natuurlijk maar een grapje en kon toen dan toch het moment suprême plaatsvinden. En dat er gezongen is, dat moet de hele uithof hebben geweten, want wat een oorverdovend gezang heeft er plaatsgevonden.
Voor wie nou deze fantastische avond gemist heeft (Schulde!), onze socials niet volgt (Schulde!) en ook nog eens doof is geweest op alle activiteiten sindsdien, heb ik voor u dan wat korte informatie over het lustrumlied. Zoals u uiteraard weet is ons lustrum geïnspireerd door de wonderlijke octopus die wij opvisten tijdens een uitje met zijn vijven. Deze octopus zat vastgeklampt aan opmerkelijk veel attributen, die misschien wel de essentie van de afgelopen 5 jaar V.S.R.C. vertegenwoordigen. Nu leeft een octopus natuurlijk diep in de zee, en kon het niet anders dan dat het lustrumlied 'Octrypus' wordt gezongen op de melodie "Under the Sea" van de kleine zeemeermin.
Na dit hoogtepunt van de avond is er nog lang door gedronken en veel ongein uitgehaald, en daarmee was het weer een fantastische avond. 

Utrechtse studentenrugby borrel

Op een zonnige donderdagmiddag vertrok een stoet aan zwart-paarse wagens gewapend met de mooiste badslippers ooit richting Roermond. Prachtige wedstrijden zijn altijd een goed begin van het weekend en deze editie was geen uitzondering. Toen de burgers op waren en de Duitsers naar huis, vertrokken de V.S.R.C.'ers richting het altijd zonnige Hunsel. De locatie werd optimaal benut en de Schulti's vlogen in het rond. Na een traditioneel rustige nacht met wel meer dan één uur slaap werden er pogingen gewaagd tot het verorberen van een ontbijt. Er is niets beter om te doen om een brakke kop eens lekker door elkaar te schudden dus gingen we naar het trampolinepark. Toen het laatste beetje lichaamsvocht eruit gezweet was, werd Hunsel weer voor ongeveer 4.84% zwart-paars. Na een aantal mooie programma onderdelen werd het dan toch echt tijd om het dorpje zelf eens te verkennen. We hebben kennis gemaakt met de locatie cultuur en ons uiteraard voorbeeldig gedragen. Langzamerhand begon het zwart-paars huiswaarts te gaan en was ook deze avond tot zijn einde gekomen. De volgende ochtend werden onze kadavers in een bus naar het buitenland geladen en kon een prachtige dag weer beginnen. Aangekomen in Hasselt werd er gezorgd dat alle groepjes voorzien waren van een lekker flesje water en toen kon de speurtocht beginnen. Iedereen gaf er zijn eigen draai aan en dit heeft mooie resultaten opgeleverd. Body shots, politie en een aantal glazen heerlijk bier (en appelsapjes) oftewel een prachtige dag. Toen we onze buikjes gevuld hadden gingen we weer op huis aan om daar het feestje voort te zetten. Iedereen trok zijn outfits aan en verzamelde zich in de zaal. De sterren zijn van de hemel gezongen en het goudgeel levenselixer vloeide rijkelijk. Toen de keeltjes toch iets te schor waren geworden (ondanks het goede spoelen), verspreidde men zich over de locatie om te genieten van bruin fruit, gerstenat, druivensap en de andere mooie dingen die het leven te bieden heeft. Iedereen werd de ochtend erna lekker brak wakker en pakte zijn tassen in om naar de laatste activiteit te gaan: Golfslagbad Oss. Onderweg gebeurde er uiteraard niets bijzonders en hoefde de politie zich dus ook niet te laten zien. De uitgeputte kadavers stortte zichzelf in het water om daar de restjes bier af te spoelen en het weekend gepast af te sluiten. Nog een laatste keer langs de Gouden Drietand om de klassementswinnaar bekend te maken en daarna was het toch echt tijd om de bedjes op te zoeken en goed uit te rusten. Al met al een prachtig weekend en over de details kan ik enkel zeggen: bij zijn is meemaken.

Ravage à trois

Al het goede komt in drieën, en zo was er voor een mooie avond een clustering gevormd tussen onze magistrale lustrumcommissie en de luco's van het S-woord en het Zangclubje. Alhoewel het weer net niet helemaal barbecue geschikt was, hebben we toch goed zitten eten. Zelfs de voorwaartschen waren blijkbaar verzadigd, want de laatste burgers (de eetbare variant) moesten wachten tot tijdens de ware derde helft om als snack nog gegeten te worden.
Toen was het tijd voor wat 'sportieve' competitie. De vele teams hebben flink strijd geleverd in de Crazy 35, en dan ook capriolen uitgespookt die op menig weekend minstens enkele puntjes hadden kunnen opleveren. Duidelijk was echter dat Zwart-Paars regeerde.
Dat in zowel de klassering van de Crazy 35 als ook de hitjes die tijdens de derde helft volgden. Veel facultair gepeupel heeft daar namelijk nog nascholing genoten in vele fijne klassiekers, alsook de 'recente' banger "765348".
Al met al een mooie avond en een slechte ochtend

Het V.S.R.C. "hoe word ik voorwaartse" receptenboek

Octrypusringen

voor een onbepaald aantal personen (Hoeveel kunt u op?)

Ingrediënten

- 500g octopus (tubes)
- 2 eieren
- 100g bloem
- 1 citroen
- olijfolie
- zout
- peper 

Het recept

 1. Klop de eieren los. Snij de octopustubes in ringen.

2. Verwarm de frituurpan op 175°C. Opgelet, als de pan warmer wordt, verbrandt het korstje voor de ring binnenin gaar is. Verwijder vooraf het mandje uit de frituurpan zodat de ringen er niet aan kunnen blijven plakken.

3. Bestrooi de octopusringen met een beetje zout. Haal ze door de bloem en daarna door het ei.

4. Bak de octopusringen in porties goudbruin. Schep ze met een schuimspaan uit de frituurpan en laat ze uitlekken op keukenpapier.

5.Serveer dit hapje met partjes citroen en tartaarsaus of mayonaise 

Belangrijke data

18-19 mei: Groningen 10s
21 mei: ZAC
24 mei: V.S.R.C. Damesch vs. RUS
27-31 mei: 8e lustrum der Veterinaire Studenten Rugby Club "Octrypus"
1 juni: OLOT
4 juni: ZAC
15 juni: V.S.R.Cevens
29 juni: Baambrugse Boerenrugby Toernooi

Lied van de Maand

Octrypus

8e Lustrum der Veterinaire Studenten Rugby Club "Octrypus"

'T mocht alweer even duren
Maar nu is het tijd voor feest
De V.S.R.C. al 40
Dus gaan we los als een beest
Schreeuwen luidkeels OCTRYPUS
Acht armen net als de scrum
Zo gaan wij al voorwaartsch verder
Naar het 8e lust-e-rum

O-Octrypus
O-Octrypus
'N achtarmig dier
Dus acht keer meer bier
We gaan lazerus
Snel en lenig als de lijn
Blijk ik toch voorwaartsche te zijn
Zwart-paars en machtige
Het wordt weer prachtig
O-Octrypus

Zijn al sinds '84
De mooiste club van Utrecht
Zwart-paars, zo klopt ons hartje
En rugby is wat ons hecht
Jong en oud samen krachtig
Door tegenstanders gevreesd
Trekken een schulti open
En vieren nu samen feest

O-Octrypus
O-Octrypus
'N achtarmig dier
Dus acht keer meer bier
We gaan lazerus
Snel en lenig als de lijn
Blijk ik toch voorwaartsche te zijn
Zwart-paars en machtige
Het wordt weer prachtig
O-Octrypus

O-Octrypus

Zwart-paars en machtig
Het wordt weer prachtig
O-Octrypus

Pak 'n schulti en proost mee
40 jaar V.S.R.C.
Zwart-paars en machtig
Het wordt weer prachtig
O-Octrypus