URC - V.S.R.C.

Op een, wat voor de meesten een doodnormale donderdagavond was, stonden onze Heeren op het punt het seizoen af te trappen met een kraker van epische proporties. Op deze avond gingen we namelijk na een lange zomerstop strijden tegen de grote burgers van URC voor niets minder dan de Erik van Beest-bokaal. Traditiegetrouw ging een handjevol Heeren eerst langs de Gouden Drietand om wat moed en extra kilo's erin te eten, waarna ze vol spanning en burgers in de kleedkamer aankwamen. Hier werd direct al het knopje omgezet en was iedereen zijn eerste tackle aan het inbeelden. Na een snelle warming up en een aantal teamruns, met een opstelling die last minute nog aangepast was, waren de Heeren eindelijk klaar om onze oprichter trots te maken. Het eerste fluitsignaal klonk en direct merkten we dat de mannen van URC zich ook vol hadden gevreten, aangezien ze als sloopkogels inkwamen. Vrij snel werden we naar achteren gezet en viel ook de eerste try voor de burgers, maar toch bleven we onze koppies omhoog houden en na wat inspirerende woorden van mevrouw de Coach, aka Captain Meeus, gingen we er weer tegenaan. Niet veel later viel dan ook de eerste try door een mooie break van de heer Knoef, nadat hij realiseerde dat het efficiënter is om door de tegenstander heen te beuken in plaats van eromheen proberen te rennen. Helaas vielen er daarna wel weer een aantal tries door de burgers door een verlaat VSRC kwartiertje. Om dan toch nog het tij proberen te keren, zetten we ons geheime wapen in, 130 kilo aan pure ervaring in de vorm van Desmond van Nieuwegein. Sinds hij zich ging bemoeien met de scrums, stond URC geen schijn van kans meer. De heer Knoef voelde zich hierdoor geïnspireerd en rende weer na een assist van mijnheer de Ab-Captain dwars door de verdediging heen om zijn tweede try van de wedstrijd te drukken en de heer Eijgelshoven converteerde ook deze try weer naar een mooie 7 punten waardoor we weer dicht in de buurt van de burgers kwamen. Het enige probleem was alleen dat URC met bijna 30 man aanwezig was en ze dus vrijwel het volledige team konden wisselen. Deze fitte en in sommige gevallen nog zwaardere gasten maakten het ons enorm zwaar en weer vielen er een aantal tries aan hun kant. De schouder van mijnheer de Ab-Captain was er ook niet helemaal tevreden mee en bleek na 3 zware hits het toch nog niet helemaal aan te kunnen. Gelukkig volgde niet al te lang hierna het laatste fluitsignaal en hoefde de heer Van de Vegte net niet op scrum half te gaan spelen. Helaas eindigde de wedstrijd in een teleurstellend gelijkspel en blijft de bokaal dus nog een jaartje bij de burgers staan, maar volgend jaar zullen de Heeren hem dan eindelijk wél mee naar huis nemen!