URC - V.S.R.C.

Een wedstrijd die eigenlijk al in mei gepland stond maar ook toen waren de burgers van urc al te bang om ons onder ogen te komen. Uiteindelijk gaven ze er dan maar aan toe en werd 27 oktober jongstleden dan toch eindelijk de glorieuze wedstrijd om de Erik van Beest bokaal gespeeld. Deze keer was echter alles anders. Waar de VSRC deze beker vaak met gemak mee naar huis neemt was het deze keer toch even helemaal anders. Ook de VSRC heeft namelijk geleden tijdens corona en met een aantal veteranen die deze zomer toch eindelijk zijn afgestudeerd stonden wij opeens op het veld met een gemiddeld gewicht van rond de 80kg. Ondanks ons strakke regime en onze snelheid was het toch best even moeilijk tegen een team dat gemiddeld 20 tot 25 kg per persoon zwaarder was. Het werd al snel uncontested scrummen en na meerdere slordige en te hoge tackles stond de VSRC twee tries achter. Na een aantal gallery plays tussen meneer de captain en meneer de wc heeren lukte het de laatstgenoemde dan eindelijk om een flinke line break te maken en de bal onder de palen op de grond te drukken. Door meerdere sterke pick en go's van scrumhalf Sam waar het eigen team bijna net zo erg van schrok als de tegenstander, wisten we ze goed op hun hielen te zetten en hier ook een aantal tries uit te halen. Nicky, Sam en zelfs bijna Jurre zwart wisten een try te drukken waardoor het scorebord weer gunstig was voor de VSRC. Geïnspireerd door zijn Look-a-like, de scrumhalf, maakte Nicky ook een paar geweldige runs en minstens even spectaculaire tackles om vervolgens meneer de wc heeren te assisteren in zijn tweede try. Waardoor hij ook nog eens benoemd werd tot man of the match, iets wat hij niet had kunnen dromen toen hij tijdens de warming up nog brakend in de bosjes stond door de brakheid van de avond ervoor. Helaas waren de burgers wat efficienter met hun kansen en wisten ze uit 5 kansen ook 5 tries te drukken waar de vsrc uit ruim 20 kansen er maar 4 wist te benutten wat resulteerde in een eindstand van 29-24.