Nyenrode - V.S.R.C.

Na een aantal jaren niet tegen elkaar gespeeld te hebben, was het nu weer tijd om aan deze business studenten te laten zien wat voor zaken veterinairen kunnen doen. Door de datum van de wedstrijd telkens maar te veranderen, probeerden ze direct al de mental warfare te starten, maar wij lieten ons niet zomaar gek maken. Op donderdag reden wij met een ijzersterk team en een scrum die in tijden niet zo zwaar is geweest naar Breukelen. Daar aangekomen bleek er geen taxi service van golfkarretjes te zijn en mochten we te voet naar onze kleedkamers lopen. Luidkeels binnenstormend werden we vrijwel direct weer weggestuurd door een erg boze surveillant, er was namelijk een tentamen aan de gang. Wij mochten gelukkig onder een overkapping naast het rugbyveld omkleden en zo faalde ook hun tweede poging in mental warfare. Vrij snel kwam nog hun derde aanval in een laatste poging om ons op het verkeerde been te zetten voor de wedstrijd, ze hadden namelijk geen referee. Gelukkig zat onze redder in nood al onderweg in de auto. Haargrens kreeg een lekker tight shirtje en fluitje van de tegenstander en zo begonnen we aan onze wedstrijd op een pas gemaaid veld met kromme lijnen. Al vrij snel werd duidelijk dat de tegenstander zo druk bezig was met zaken doen, dat ze hun 'Rugby for Dummies' nog niet volledig door hadden gelezen. Met een penalty elke paar seconden kwamen we steeds dichter bij hun tryline en drukte ondergetekende uiteindelijk de eerste try. In al ons blijdschap verloren we tijdelijk de focus en lukte het de tegenstander om vrij snel een try tegen te drukken. Dit mocht niet nog een keer gebeuren en vanaf daar stond de focus de volledige wedstrijd aan. Terwijl de regen het zweet van onze voorhoofden werd weggespoeld, bleven we ploeteren. Met vrijwel al het balbezit in onze handen, bezorgden we Nyenrode heel wat problemen. De enige manier om ons tegen te houden, was door continu hoge tackles maken, hands in the ruck en offside te staan, wat ook uiteindelijk resulteerde in een gele kaart voor hen. De zwart-paarse machine was niet meer te stoppen en de tries vlogen in het rond, totdat de half-time whistle klonk en Nyenrode weer even op adem komen. Maar niet voor lang, want het was nu ook tijd voor een dubbele herdebut van de heer Van de Vegte en de mijnheer de Fiscus! Al vrij snel drukte de heer Van de Vegte dan ook weer een try, alsof hij nooit weg is geweest. Mijnheer de Ab-actis zag dit alles gebeuren en wou zelf ook meedoen met de pret en besloot ook een try te gaan drukken. Vanaf de middenlijn rende hij als een echte voorwaartse naar de mensen toe die hem wouden tackelen, in plaats van de zeeën aan ruimte aan de zijkant van het veld. Daar beukte hij twee zakenmannen van zich af en wist de try te drukken. Nyenrode was compleet beurs en blauw geslagen tot op het punt dat het bijna zielig werd, dus besloten we de wedstrijd te eindigen zoals hij ook begon, met een try van mijnheer de W.C.-Heeren die met een sierlijke koprol de tegenstander nog een keer vernederde. Het was daarna voor de zoveelste keer de taak aan de heer Stringer om de bal door de palen te trappen en zo te eindigen met 100% conversie succes. Onze eigen ref floot daarna de wedstrijd af en sloten we af met een monsterscore van 5-56! Na zo hard te winnen, was iedereen flink bezweet en toe aan een goede douchepartij. Het enige probleem was echter dat het tentamen nog steeds aan de gang was en de kleedkamers dus wederom niet bereikbaar. Gelukkig waren de zakenmannen zo gul om ons te laten douchen bij hun thuis of bij andere mensen aan te kloppen voor hun douche. Sommigen moesten nog snel hun broek omhoog trekken, maar we mochten met liefde hun douche gebruiken. Fris en fruitig gingen op weg naar hun kasteel, wederom zonder taxiservice, om het daar flink op stelten te zetten. Het gebruikelijke Man of the Match en Dick of the Day zat er niet helemaal in. Het was nu namelijk de Man van de Wedstrijd en Piemel van de Dag, want de 'Business Universiteit' doet natuurlijk aan 'verschoning'. Het is duidelijk dat Nyenrode nog veel moet leren over de rugby mores en tradities, maar zolang papa betaalt, zijn er geen zorgen aan hun gladde koppies. Volgende keer mag er echter wat meer geld naar lijnen, kleedkamers en referees gaan!