L.S.R.G. - V.S.R.C.

Met de kerstdagen en het nieuwe jaar in zicht, gingen wij er voor de laatste keer dit jaar nog op uit om wat studenten de grond in te boren. Vol goede moed en een hele karavaan vol vertrokken wij met de Damesch en de Heeren richting de sleutelstad, natuurlijk via de Gouden Bogen. Daar aangekomen bleek het dat onze tegenstanders, die maar liefst 5 man sterk waren, al bezig waren met hun warming-up, namelijk een aantal biertjes doen in het clubhuis. Wij wezen echter vriendelijk hun uitnodiging af en besloten naar onze Damesch te kijken, waar wij het ook goed warm van kregen. Nadat zij eerst LSRG van de mat hadden geveegd, was het nu onze beurt. Het eerste fluitsignaal klonk en we gingen er meteen vol voor. Met een aantal harde beuken en goed getimede passes, scoorde Jonghe Hond Kars al heel snel zijn eerste try voor de V.S.R.C.. Wat echter ook heel snel kwam, was de eerste blessure, namelijk onze eeuwige Jonghe Hond Haargrens die voor de zoveelste keer zijn schouder uit de kom had. Helaas hoort dat bij het spelletje en gingen we weer snel door, maar toen was het mijn beurt. Terwijl ik op de grond lag, had ik de eer om de schoen van de tegenstander van heel dichtbij te bekijken. Met een schouder uit de kom en een scheve neus, gingen de heer Haargrens en ik richting de huisartsenpost, niet eens via de Gouden Drietand. Aangezien ik dus de rest van de wedstrijd niet mee heb gemaakt, geef ik hierbij graag het woord aan Captain Knoef.

Na deze tegenslagen gingen we met 9 man door. Desalniettemin hielden we de moed er goed in en drukten we de ene na de andere try. Jonghe hond Kars liet de mannen van LSRG zien waar een veterinair van gemaakt is, en onze super knappe en sportieve captain liet zien dat door mensen heen lopen ook heel leuk kan zijn. Meneer de deurheenzitter was onder de indruk en drukte dus ook maar een try. In de tweede helft vonden we het maar sneu voor LSRG en gaven ze dus onze jonge talenten. Dit bleek echter geen verstandige tactische zet van ons want al na 1 minuut wist LSRG een try te drukken nadat Jonghe hond Kars dwars door onze verdediging liep en onze verdediging gedesoriënteerde. Dit verraad werd natuurlijk snel rechtgezet toen Timo zijn oude brommer na meer dan een jaar rust weer uit de schuur had gehaald. Hierna wist onze eigen jonghe hond Johannes nog een try te drukken voor de tegenstanders. Dit maakte de schrijver van dit verslag dusdanig boos dat deze als een jakhals de bal van een net getackelde tegenstander afpakte en deze tussen de palen neerdrukte. Met dank aan de explosieve snelheid van Timo wisten de veterinairen nog een try te drukken, dit ging jammer genoeg wel ten koste van de huid op de knieën van ons favoriete Texelse schaap. In de laatste minuut deed LSRG nog een poging om een try te drukken, hiervoor hadden ze wel een voorwaartse pass nodig, echter vond de Leidsche scheids het niet nodig om de try af te keuren. Al met al was dit een mooie wedstrijd waarbij de meeste tegenstand van onze eigen zwart paarse vrienden kwam.

Uiteraard waren we ook in de derde helft dominant. Hierbij hebben we een ieder wiens navel niet goed gewassen was, schoongespoeld met behulp van een alcoholisch drankje. Nu hebben we een gehele kerstvakantie voor ons om bij te komen en klaar te maken voor de volgende wedstrijd.