Jonghe Poezen Toernooi Ascrum 2024

Op een mooie frisse lenteavond in mei vetrok een een groep zwart-paarselingen met de burgerrups naar Amsterdam. Niet zomaar naar het centrum, maar naar het mooiste stukje groen van de stad: het veld van Rugby Nederland. Hier vond namelijk de volgende editie van het Jonghe Honden/Puppy Toernooi plaats, waar onze Jonghe Poezen de rest weer eens flink bang zouden gaan maken.

We begonnen met een bekende tegenstander. RUS dacht onze tactiek al snel door te hebben toen ze voor de eerste keer doorbraken. Gelukkig zijn wij niet zo voorspelbaar als het lijkt, en niet veel later vloog mejuffrouw Wiersma al de andere kant op. Dit pingpongspel bleef nog een ronde doorgaan, met nog een try van hun kant en een try van mejuffrouw Broek. Omdat dat heen en weer rennen toch wat vermoeiend werd, besloten we wat meer aan hun kant te blijven. Na een prachtig samenspel kwam mejuffrouw Puite bijna tot aan de tryline, maar werd er vlak voor getackeld. Desalniettemin wist ze de bal in een mooie offload over te geven aan mejuffrouw Wiersma, die de try afmaakte. Ook RUS bedacht zich dat ze nog een aantal wedstrijden moesten hierna, dus dat ze toch iets van krachten moesten sparen. Wel deden zij dit liever door op onze helft te spelen. Alhoewel mejuffrouw Zwan haar wist te tackelen, werd er toch een try gedrukt door de tegenstander. Mejuffrouw Beekwilder zag dit en wilde ook graag meedoen. Helaas miste zij de tackle, maar Jonghe Poes Puite nam het gelukkig even over. Om toch te laten zien dat ze het kan stond mejuffrouw Beekwilder direct op en nagelde de volgende dubbel zo hard. Helaas mocht het niet baten en eindigde deze strijd in een try tegen. De pot zelf eindigde na nog een try van mejuffrouw Broek en een try tegen in een V.S.R.C. gelijkspel.

Toen kwam wedstrijd nummer 2. Eveneens een bekende tegenstander, alleen onder een wat nieuwere naam. Tegen RUS was ons veterinair kwartiertje al uitgewerkt, dus hier tegen Medusa begonnen we sterk. Mejuffrouw Puite gaf de juiste richting aan door de eerste try te drukken. Mejuffrouw Wiersma volgde, nadat de kickoff van de tegenstander erg soepel gevangen was door mejuffrouw Liesveld. Als een hecht team gingen we vervolgens verder, door met zijn drieën achter een tegenstander aan te rennen die door de lijn heen was gebroken. Aan de effort lag het niet, maar helaas werd de try toch gedrukt. Bij mejuffrouw Wiersma begon inmiddels het gevoel om te kicken weer te kriebelen. Omdat we niet aan conversies deden, besloot zij dit maar eens te proberen tijdens de wedstrijd. Het hele team mocht het halve veld over rennen, en daar werd mejuffrouw Liesveld toch een beetje moe van. We begrijpen daarom ook allemaal heel goed dat ze even met de bal op schoot is gaan zitten toen iemand haar probeerde te tackelen. De rest was er ook moe van geworden, dus lieten we er een Amsterdammer voorbij schieten. Gelukkig hadden we nog een speler over met een ultieme lijnersconditie, en mejuffrouw Wiersma drukte de laatste try om met een voorsprong de halftime in te gaan. De rust, hydratie en vitamientjes deden iedereen goed, en toch was het weer mejuffrouw Wiersma die de bal oppakt, de tegenstander opzij duwt met een mooie handoff en zelf de try drukt. Mejuffrouw Broek had in de vorige pot al laten zien dat zij de tryline prima weet te vinden, en hier bewees zij dit nogmaals. Zelfs twee keer achter elkaar, nadat de rest van het team de bal prachtig volgens het boekje de lijn uit passte en deze zo weer bij haar terecht gekomen was. Met deze try is haar differentiatie tot lijner toch echt wel compleet! Wat voor mejuffrouw Broek de tryline is, zijn voor mejuffrouw Liesveld enkeltjes. Tweemaal in een minuut is zij zo aardig geweest om de enkels van de tegenstander warm te houden, en de rest van het lichaam daarbij ook zo hard mogelijk op de grond te leggen. Schijnbaar konden ze dit niet zo waarderen, misschien dat ze daarom zo snel van haar af naar de tryline liepen. De laatste try viel niet te voorkomen, maar niet nadat onze mejuffrouw Wiersma eerst nog even hun eigen trygebied bezocht had.

De derde wedstrijd begon bijzonder. Aangekomen bij het veld lagen er al twee op de grond, niet omdat ze een blessure hadden maar omdat ze steen papier koprol hadden verloren. Nog een paar anderen stonden er erg melig omheen, en wij hadden al snel besloten dat we niet wilden spelen tegen een stel lamme mensen. De capabele spelers uit hun team snapten dit, maar de ref helaas niet waardoor we toch nog een korte 2x5 minuten gespeeld hebben tegen deze Delft/Elephants cluster. Wel vooraf afgesproken dat wij zouden winnen, want zij wensten liever te zuipen dan te spelen. Een buitengewone wedstrijd, waarin mejuffrouw Liesveld helaas het veld heeft moeten verlaten doordat haar knie de grond een beetje hard vond.

De laatste wedstrijd van de dag was de finale. Een rematch tegen RUS, ditmaal zouden we ze pakken! Om de gemotiveerde spelers van Thor en de Elephants nog wat minuten te kunnen geven, hebben wij deze samen met 3 van hen gespeeld. En strijden deden ze! Eén van hen rende het halve veld over waarna ze de bal helaas moest afstaan. Gelukkig stond mejuffrouw Wiersma daar, die hem netjes opving en achter de tryline neerlegde. Na flink wat heen en weer gezigzag kwam de bal wederom bij mejuffrouw Wiersma terecht die uiteraard maar één optie zag: de bal nogmaals naar de tryline brengen. Een speler van Thor had dezelfde gedachte toen ze de bal kreeg, maar deze was voor de ref niet mooi genoeg en werd helaas afgekeurd. RUS was na al deze voorbeelden weer even op de hoogte van hoe het allemaal ook al weer werkte, en bereikte daardoor ook een keer de tryline. Mejuffrouw Zwan had deze avond al een tijdje toe staan kijken naar hoe haar wederhelft tot lijner bekeerd was, en wilde het voor het idee ook even uitproberen. Na veel gesprint drukte ze een hele mooie try. Vervolgens maakte mejuffrouw Van der Kerk een prachtige tackle, maar werd hiervoor beloond met een nop in haar gezicht. Met één gezichtsveld minder glipten er een paar tegenstandertrytjes doorheen, maar gelukkig was daar nog altijd mejuffrouw Wiersma om het goed te maken en een try te drukken. Mejuffrouw Zwan had dat mooie groene stukje (kunst)gras achter de tryline daarnet nog niet helemaal goed genoeg gezien, dus besloot ze er nog een keer te gaan kijken. Wel vond ze dat weer genoeg lijner voor de dag, en stond ze dus niet veel later weer lekker vertrouwd op de eerste rij. Hierna bleek de ref een andere score in zijn boekje te hebben staan dan ongeveer elke toeschouwer, waardoor besloten werd de wedstrijd te eindigen met een winning point. De spanning was langs de gehele lijn te voelen, wie mocht er met de Brachycephale Hond naar huis? De twee Utrechtse grootmachten tegenover elkaar, dus de Domstad zou hij sowieso bereiken. Toch zouden wij alles op alles zetten om hem specifiek op de Yalelaan te krijgen. Het was bloedstollend om te zien hoe we meerdere keren vlakbij de tryline kwamen, maar er net niet overheen. Totdat mejuffrouw Wiersma het heft in eigen handen nam en de gouden try drukte, waardoor wij ons weer trotse winnaars van dit Jonghe Poezen Toernooi mogen noemen! 

HULDE VSRCEEE